Limnionas – Aghia Kyriaki – Limnionas (Route 13) – szlak dla wytrwałych na Samos.

Limnionas to spokojna nadmorska miejscowość, położona przy pięknej piaszczystej plaży. Wiele osób przyjeżdża tu, poplażować, zasmakować greckiej kuchni, ale tylko nieliczni decydują się na przyjemną wędrówkę po południowo-zachodnim krańcu wyspy. Wejście na szlak numer 13 znajduje się na południowym krańcu Limnionas, przy samej plaży. Tam też jest spory parking, można spokojnie zostawić samochód.

Szlak według mnie jest dość trudny. Odcinek w górach jest bardzo słabo oznaczony, ja się zgubiłam. Miałam bardzo duży zapas wody, który okazał się niewystarczający, dobrze, że zawsze zabieram ze sobą saszetki z elektrolitami. Większość szlaku była w pełnym słońcu, a o wiatr było bardzo trudno. W przewodniku była mowa, że szlak biegnie wzdłuż kanionu z wodą, wody nie było nic. Znaczna część szlaku jest bardzo słabo oznaczona i do tego zarośnięta. Widoki cudowne. Trzeba pamiętać, że nie ma nigdzie po drodze możliwości zaopatrzenia się w wodę, domy jak już są to opuszczone albo nikogo w nich nie ma.

Na ten szlak warto przeznaczyć cały dzień. Pierwszy odcinek szlaku jest bardzo malowniczy, biegnie wybrzeżem, jest też dobrze oznaczony. Odcinek trasy, od wioski Limnionas do klasztoru Agios Loanis Eleimon, został dotknięty niszczycielskim pożarem lasu w lipcu 2022 roku.

Po 1,2 km po lewej stronie zobaczycie wiejską kaplicę Aghios Nikolaos, ukrytą wśród drzew oliwnych, oraz skrzyżowanie z drogą gruntową, która schodzi w dół do wybrzeża i prowadzi aż do małej plaży we wschodniej zatoce przylądka Makrya Pounda. Po drugiej stronie przylądka znajdują się trzy inne małe i opuszczone plaże, ale nie można do nich dotrzeć drogą lądową.

 

Po około 2,8 km z Limnionas miniecie kamienny dom z tarasami po lewej stronie i po 200 m dotrzecie do skrzyżowania. Trzeba iść dalej prosto (na północ), skręcając na zachód po 20 m. Po 300 m, na kolejnym skrzyżowaniu, trzeba skręcić w prawo (na zachód) i podążać wyboistą drogą gruntową do jej końca, około 250 m dalej. Tutaj znajduje się punkt początkowy szlaku biegnącego wzdłuż wybrzeża. Po 150 m dotrzecie do urokliwej małej plaży Klima, na końcu małego wąwozu o tej samej nazwie. Dwa duże głazy, które wyglądają, jakby „wylądowały” na środku plaży, tworzą piękne zacienione zakątki, chroniące przed słońcem.

Szlak biegnie dalej na zachód od plaży Klima, wspina się po zboczu.

Plaża jest piękna, okazało się, że przypływają tu statki wycieczkowe z miłośnikami morskich połowów. Turyści mają tu serwis plażowy i miejsce na piknik.

Największym dla mnie problemem było odnalezienie wejścia na dalszą część szlaku. Znajduje się ono za głazami, na końcu plaży.

Od tego momentu szlak jest bardzo słabo oznaczony. Po wdrapaniu się na górę, zgubiłam drogę. Drogowskazem okazały się kopczyki ułożone z kamieni. W czerwcu bardzo mocne świeciło słońce, dzień był całkowicie bezwietrzny. Ten odcinek trasy okazał się bardzo wymagający.

 

 

Aghia Kyriaki to maleńka wioska, dopiera tam można nabrać wody do picia. W centrum znajduje się źródełko z wodą pitną. Na centralnym placu, pełniącym funkcję parkingu, po prawej stronie zauważycie drewniany znak kierujący na południe do małej, cementowej ścieżki, która przecina ostatnie domy we wsi i prowadzi do Limnionas.

Jedyne kluczowe skrzyżowanie, jakie napotkacie, znajduje się około 900 m poniżej, gdzie trzeba skręcić w lewo (prawa droga jest ślepa i prowadzi do domku). Stamtąd droga bez trudu doprowadzi Was do końca tej trasy, na plażę Limnionas.

Lubisz to co robię?  Będzie mi niezmiernie miło jeśli wypijemy razem kawę.