Oia – Fira – odkryj najpiękniejszy szlak trekkingowy na Santorini.

Santorini (Thira) to bez wątpienia jedna z największych perełek Grecji. Nie bez powodu nazywana jest „Wyspą Marzeń”. Jej wyniosłe, barwne klify, zwieńczone białymi wioskami przyczepionymi do skał, robią niesamowite wrażenie.

Przed tysiącami lat wyspa była okrągłym kawałkiem lądu z wulkanem pośrodku. Około XV w. p.n.e. wulkan wybuchł, zapadł się pod wodę wraz z dużą częścią wyspy i zamilkł. Po tym kataklizmie z Santorini pozostał skrawek w kształcie półksiężyca po wschodniej stronie krateru i maleńki odłamek zwany Thirassią, po jego stronie zachodniej. Między wyspami rozpościera się mniej więcej prostokątna laguna o długości około 12 km i szerokości do 7 km. To dawna kaldera (jedna z największych na świecie).

Tutejsze kościoły i kapliczki zachwycają bogactwem form i śnieżnobiałą barwą.

 

Położona na północnym krańcu kaldery, Oia jest najładniejszą miejscowością na wyspie. W ciągu dnia jest tu spokojnie, tylko na zachód słońca przybywa tu kilka tysięcy turystów.

Najłatwiej dotrzeć tu autobusem z Firy (20 minutowa podróż kosztuje 2 EUR). Autokar kursuje w sezonie co 30 minut i dojeżdżają do placu w Oia.

Słynna, wyjątkowo malownicza trasa trekkingowa z wioski Oia do Firy ma długość około 10 – 12 km. Na jej przejście potrzebujecie od 3 do 6 godzin, jeśli planujecie zwiedzanie.

Szlak prowadzi przez miejscowości i Imerovigli i Firostefani, oferując spektakularne widoki na Morze Egejskie i charakterystyczne kościoły z niebieskimi kopułami.

Planując wyprawę pamiętajcie, żeby zabrać duży zapas wody.  Ja mam zawsze ze sobą elektrolity w saszetkach i koc ratunkowy termoizolacyjny (tzw. „folię życia”), kosztują „grosze” a czuję się bezpieczniej i oczywiście latarkę czołówkę. Pamiętajcie też o kremie z wysokim filtrem (SPF 50) i o nakryciu głowy, słońce daje nieźle w kość.

Pierwszy mały bar znajduje się w połowie drogi (około 4,5 km). Można tak kupić zimne napoje i jeśli stwierdzicie, że szlak dał Wam dostatecznie w kość to możecie też tam zamówić taksówkę.

Ja w trasę wybrałam się tak, żeby w czasie „złotej godziny” być na szlaku, widoki są wtedy niesamowite, wynagradzają zmęczenie. Słońce w sierpniu bardzo mocno grzeje, koniecznie trzeba mieć bardzo duże zapasy wody i wygodne buty. Ja mam bardzo fajny plecak, z siatką na plecach, daje to duży komfort w trakcie upałów, materiał nie dotyka bezpośrednio ciała.

Woda w tym maleńkim barze przy drodze smakuje wyśmienicie. Do wyporu są też inne napoje: piwo, kawa, coca-cola. Cały szlak jest bardzo dobrze oznaczony (numer 9), nie sposób się zgubić. Dużym plusem jest to, że tylko bardzo krótki jego odcinek biegnie drogą asfaltową.

Zachody słońca na Santorini są spektakularne. Bałam się, że są „przereklamowane”, ale nie. Byłam wcześniej na kilku innych Greckich wyspach i nigdzie wcześniej nie widziałam tak pięknie zachodzącego słońca. Uczucia jakie przy tym towarzyszą musicie przeżyć już sami. Powiem tylko tyle, że WARTO!

Warto zboczyć kawałek z trasy i zejść w dół po schodach, żeby zobaczyć ten maleńki ukryty klejnot – kościółek Agios Antonios Amolyntos (Święty Antoni Niepokalany) wtopiony w skały. Dojście do niego jest dobrze oznaczone.

Szlak oznaczony jest numerem 9. Nie jest trudny, w większości kamienisty z nierównym terenem, więc najlepiej sprawdzą się wygodne buty trekkingowe. Jest kilka stromych fragmentów, trzeba wtedy uważać. Widoki zapierają dech w piersiach. W kilku miejscach można zrobić sobie przerwę.

Warto zabrać ze sobą aparat fotograficzny bo widoki są nieziemski. Ja nigdy się nie spieszę, uwielbiam czuć promyki słońca na twarzy. Jestem uparta i nawet w sierpniu idę w Grecji na szlak, staram się to robić wczesnym rankiem albo późnym popołudniem. Trzeba pamiętać, że tu o cień jest trudno, prawie cała trasa jest w pełnym słońcu. Koniecznie trzeba pamiętać, żeby zabrać ze sobą czapkę z daszkiem i krem z wysokim filtrem.

Szlak nie jest zatłoczony, spotkałam może z 10 osób.

Grecja nie przestaje mnie zaskakiwać. Znajomi mówili, że 10 dni na Santorini to długo, że nie ma tam co robić, a ja jeszcze nie odkryłam tam wszystkiego. Na pewno jeszcze tu wrócę.

Lubisz to co robię?  Będzie mi niezmiernie miło jeśli wypijemy razem kawę.