W tym roku wiosna nieśmiało zagląda do Puszczy, ciągle droczy się z zimą. Las pachnie wilgocią, niebo wiecznie kłoci się ze słońcem. W lesie cisza, gałązki jeszcze nagie, liście nie szumią na wietrze. Co jakiś czas wiatr podrywa tylko resztki zasuszonych liści z ziemi, biedne starają się zatańczyć na wietrze. Wszystko ma swój czas, po zimie przyjdzie wreszcie upragniona wiosna i przyroda odrodzi się na nowo, las znowu będzie pachniał bzem i konwaliami, liście zaszumią na wietrze. Puszcza Kampinoska jest wyjątkowa, pachnie bzem, to namacalna pamiątka po ludziach, którzy tu żyli, urodzili się i wychowali. Po ich domostwach pozostały już tylko fundamenty, piwnice ziemne, które służą teraz za zimowisko dla…