Ścieżka Dydaktyczna „Do Karczmiska” – Puszcza Kampinoska.

Jedna z najbardziej urokliwych ścieżek ma długość zaledwie 2,8 km, rozpoczyna się przy parkingu w Truskawiu – jednym z ważniejszych punktów wejściowych do Kampinoskiego Parku Narodowego. Można tu dojechać podmiejskim autobusem linii 210 z Warszawy z Metra Młociny, przystanek Truskaw Skibińskiego. Końcowy przystanek znajduje się nieopodal parkingu.

Przebieg trasy: Truskaw parking leśny – Uroczysko Paśniki – Obszar Ochrony Ścisłej „Cyganka” – „Ćwikowa Góra” – Karczmisko.

Ścieżka początkowo biegnie wzdłuż czarnego szlaku turystycznego, po czym szlakiem zielonym dochodzi do powierzchni pohuraganowej i tam się kończy. Wrócić można tą samą trasą lub wybrać jedną z dróg okrężnych: szlakiem zielonym a następnie żółtym przez Zaborów Leśny lub szlakiem zielonym i niebieskim przez Pociechę. My wróciliśmy przez Zaborów Leśny (opis szlaku w oddzielnym wpisie).

Trasa ścieżki jest łatwa, jednak ze względu na charakter terenu pewne odcinki w okresie wiosennym lub po deszczach mogą być zabagnione. Przejście nią pozwoli dostrzec najbardziej charakterystyczną cechę krajobrazu Puszczy Kampinoskiej, jaką jest naprzemienne występowanie piaszczystych wałów wydmowych i bagnistych obniżeń leżących u ich podnóża.

Trasa ścieżki jest bardzo urozmaicona, najpierw biegnie przez bagienną dolinkę Niepust z malowniczymi łąkami Uroczyska Paśniki, które jeszcze w latach 80. ubiegłego wieku były użytkowane rolniczo, następnie prowadzi przez turzycowiska i mineralne wyspy porośnięte urokliwymi kępami jałowców, później skrajem Obszaru Ochrony Ścisłej „Cyganka”, gdzie możemy zobaczyć grądy i łęgi, a na koniec wkracza w bory sosnowe, którymi pokryte są stoki wyniosłych wydm o swojskich nazwach „Zdrojowa Góra” i „Ćwikowa Góra” .

Wiele mijanych miejsc daje świadectwo siły witalnej przyrody. Przykładem tego są tereny wydmowe, których część jeszcze w latach 60 ubiegłego wieku była pozbawiona lasu, a rozwiewany piasek zasypywał łąki i pastwiska. Dzisiaj wydmy porastają 40-letnie bory sosnowe.

Obszar Ochrony Ścisłej „Cyganka” został utworzony w 1977 roku, na powierzchni 99,34 ha. Położony jest w bagiennej dolince Niepust, obejmując mozaikę zróżnicowanych zbiorowisk roślinnych: bory sosnowe, grądy, łęgi, zarastające turzycowiska z fragmentami starodrzewu i drzewami pomnikowymi. Nazwa pochodzi od łąki znajdującej się w jego głębi. Przy przystanku znajduje się stok wydmy porośnięty typowym puszczańskim zbiorowiskiem leśnym – borem mieszanym.

Ten strumień jest jednym z niewielu zachowanych w Puszczy Kampinoskiej cieków o naturalnie ukształtowanym korycie. Odwadnia on podmokłe obszary Uroczyska Paśniki, położone na północ i północny zachód od Truskawia. Charakteryzuje się bardzo zmiennym poziomem wody: na wiosnę i po dużych opadach rozlewa się szeroko, tak, że cała okolica znajduje się pod wodą, ale nie trwa to długo, bo woda szybko opada i zwykle w połowie lata strumień zanika całkowicie. Jest dopływem Kanału Zaborowskiego, który odprowadza wody z południowo-wschodniej części Puszczy Kampinoskiej do Łasicy.

Karczmisko – miejsce owiane legendą.

Nazwa miejsca Karczmisko pochodzi od istniejącej w XIX wieku na rozstaju dróg karczmy Niepust. Legenda głosi, że karczma nie chciała puścić spragnionych podróżnych. Nieopodal, przy Warszawskiej Drodze wiodącej z Wierszy przez Pociechę, Sieraków i Mościska do Warszawy, stała druga karczma w Pociesze. Kto więc wydarł się z objęć Niepustu mógł się pocieszyć kwartą okowity w następnej karczmie. Musiał się jednak strzec przed niebezpieczeństwem, ponieważ według innych podań w Krogulcu na bagnach na powracających z karczmy czatował diabeł.

Wówczas w tej części Puszczy Kampinoskiej znajdowało się więcej karczm. Stały przy skrzyżowaniach dróg biegnących z okolic Zakroczymia, Sowiej Woli i Głuska w stronę Warszawy. Na propinacji czyli wyszynku alkoholu, bogacił się kto mógł: miały swe karczmy lasy rządowe, mieli dziedzice, były karczmy żydowskie, a dochód niektórych z nich dorównywał dochodom uzyskiwanym z gospodarki leśnej. W karczmach i oberżach ludność wiejska piła gorzałkę i piwo, odbywały się tańce i hulanki przy dźwiękach muzyki. W karczmach zatrzymywali się również pierwsi turyści m.in. K. Wójcicki i W. Jastrzębowski.

Do naszych czasów przetrwała legenda związana ze znajdującą się kilkaset metrów na wschód „Ćwikową Górą”, gdzie mieszkał srogi zbój Ćwik, który pojmanym wbijał ćwieki w ciało i w pięty.

Wiatrołomy – Ścieżka Dydaktyczna „Do Karczmiska”.

9 lipca 2004 roku trąba powietrzna wdarła się od południa w głąb Puszczy Kampinoskiej. W ciągu kilkunastu minut wichura zniszczyła pas lasu o szerokości około 200 m i długości około 10 km, ciągnący się w kierunku północno-wschodnim od Wiktorowa do cmentarza w Palmirach. Siła wiatru była tak duża, że tysiące drzew, bez względu na gatunek i wiek, zostało połamanych bądź wyrwanych z korzeniami na powierzchni około 97 ha.

W pobliżu ścieżki.

Obszar Ochrony Ścisłej „Zaborów Leśny” – jeden z najpiękniejszych fragmentów lasu Puszczy Kampinoskiej, z masztowymi sosnami, dębami, grabami i olchami z śródleśnymi stawami. Jest to pozostałość parku przy nieistniejącym już majątku Gać Zaborowska. W latach międzywojennych teren ten należał do krewnych marszałka Józefa Piłsudskiego. Dotrzeć można do niego, kontynuując wycieczkę zielonym szlakiem z Karczmiska.

Lubisz to co robię?  Będzie mi niezmiernie miło jeśli wypijemy razem kawę.