Kokkari – Vourliotes – Kokkari (Route 22) – najbardziej znana i najczęściej uczęszczana trasa turystyczna na Samos!

Samos jest jedną z najpiękniejszych Wysp Egejskich. Oddalona niespełna dwa kilometry od wybrzeża Turcji słynie z winnic, lasów piniowych, gajów oliwnych i pięknych plaż.

Ta maleńka wyspa ma prawie 260 kilometrów oznakowanych szlaków turystycznych, o różnym stopniu trudności, od łatwych przeznaczonych do rodzinnych spacerów po wymagające idealne na górskie wspinaczki.

Kokkari – Vourliotes – Kokkari (Route 22).

Route 22 to najbardziej znana i najczęściej uczęszczana trasa turystyczna na Samos. Szlak oznaczony jest jako łatwy, ale nie jest zbyt łatwy, koniecznie trzeba pamiętać o odpowiednim obuwiu, nakryciu głowy i zapasie wody. Punktem wyjścia jest nadmorska miejscowość Kokkari, to najbardziej popularna osadą na północnym brzegu Samos.

Kwiecień, maj i czerwiec to doskonałe miesiące na zwiedzanie wyspy. Dzień jest już długi, a nie jest jeszcze tak upalnie. W połowie maja pogoda była wprost wymarzona na górskie wędrówki.

W lipcu, sierpniu i do połowy września na Samos jest gorąco. Koniec września, październik i połowa listopada to idealny czas na wędrówki po wyspie. Jesienne słońce, magiczne kolory ,ciepłe morze, bezludne plaże (wieje wtedy północny wiatr) i dojrzałe owoce przy ścieżkach, zamieniają Samos w raj dla turystów.

W grudniu, styczniu, lutym i do połowy marca warunki do uprawiania turystyki pieszej są trudniejsze. Wcześnie robi się ciemni, często pada deszcz, a temperatura bardzo często jest jednocyfrowa. Śnieg pada rzadko, ale zimni – zwłaszcza gdy wieje północny wiatr – potrafi być bardzo dokuczliwa.

W lokalnych sklepikach na wyspie można kupić mapę turystyczną Samos w skali 1:30 000 (edycja z 2020 roku), na której zaznaczone są wszystkie wytyczone szlaki. Dostępny jest również przewodnik turystyczny w języku greckim (wydanie z 2018 roku), który zawiera szczegółowe informacje na temat większości tras.

W kluczowych punktach wyspy umieszczono 10 dużych tablic informacyjnych z mapą i trasą (centralny plac Vathy, port Vathy, Pythagoreio, Vourliotes, Manolates, Agios Konstantinos, Kokkari, Kampos Marathokampou, plac Karlovasi, port Karlovasi).

Szlaki są bardzo dobrze oznakowane, na każdych skrzyżowaniach dróg znajdują się strzałki w którym kierunku należy się udać. Znaczniki NFC są umieszczone w kilu miejscach na trasie, można skorzystać z telefonu komórkowego, aby uzyskać więcej informacji związabych z trasą i lokalizacją.

Główny celem wędrówki jest Vourliotes, to bez wątpienią jedna z najbardziej malowniczych wiosek góry Karvouni. Zaraz przy samym wejściu do wioski znajduje się fontanna, w której można uzupełnić butelkę wodą.

Małe greckie wyspy kocham za wspaniałą lokalną kuchnię, wszystko jest zawsze świeże i pachnące. Cena drugiego dania to około 10 EUR-o (maj 2022 r.)

Z Kokkari do Vourliotes pokonaliśmy około 7,5 km, to według mnie najbardziej malowniczy odcinek szlaku. Trasa przebiegała przez bardzo zróżnicowany krajobraz, wiekowe gaje oliwne, cyprysy, gaje pomarańczowe, zadbane winnice, strumienie w wąwozach, lasy sosnowe, miejsca z wyjątkowymi widokami. Aby wrócić do Kokkari trzeba cofnąć się z Vourliotes z powrotem na szlak. Do Kokkari jest 3,5 km. Ten odcinek szlaku jest bardziej uciążliwy, ciężko tu o odrobinę cienia.

W niektórych miejscach trzeba bardzo uważać, szlak jest wąski, w górach spotkaliśmy dwa węże, można napotkać też skorpiony. Koniecznie trzeba mieć wygodne, lekkie buty za kostkę i krem z wysokim filtrem.