Święta Góra Grabarka, tzw. „Wzgórze Pokutników” na Podlasiu.
Święta Góra Grabarka to miejsce, gdzie od stuleci podążają prawosławni pielgrzymi. Jej najstarsze dzieje nie są znane. Góra zasłynęła w 1710r., kiedy epidemia cholery szalała na terenach Podlasia. W tym czasie pewnemu starcowi we śnie zostało objawione, że ratunek można znaleźć na pobliskim wzgórzu. Wierni poszli za głosem Bożym, przynosząc ze sobą krzyże. Z modlitwą obmywali się i pili wodę ze źródełka. Według kroniki siemiatyckiej parafii ratunek od choroby znalazło wówczas ok. 10 tys. ludzi. W podzięce Bogu za cud zbudowano na tym miejscu drewnianą kapliczkę Przemienienia Pańskiego. Cerkiew przebudowywana, remontowana, upiększana dotrwała do 1990r, kiedy to podpalona spłonęła doszczętnie. Nowa cerkiew została wyświęcona w 1998r. Jest już murowana.
W 1947r. na Świętej Górze powstał prawosławny żeński klasztor św. Marty i Marii. Od tej pory historia Góry jest nieodłączna od dziejów klasztoru. Siostry modlą się i opiekują się tym świętym miejscem.
Od setek lat ludzie przychodzą tu z prośbą i modlitwą o pomoc. Zostawiają swoje krzyże, pod którymi kryją się ich osobiste troski, smutki i radości. Przychodzą, aby tu znaleźć ukojenie, radość, pociechę i wzmocnienie.
Najbardziej liczne pielgrzymki przybywają na Świętą Górę na święto Przemienienia Pańskiego (18/19 sierpnia), ale wierni, pielgrzymi i turyści docierają tu przez cały rok.
Cerkiew p.w. Przemienienia Pańskiego.
To główna świątynia na Świętej Górze Grabarce. Znajduje się na miejscu pierwszej kapliczki, która została zbudowana jako wotum wdzięczności za ocalenie podczas epdemii cholery w 1710 r. Na jej miejscu w 1789 r. stanęła nowa, większa cerkiew Przemienienia. W 1884 r. rozpoczął się generalny remont świątyni, w efekcie którego stanęła właściwie nowa cerkiew. Kronika siemiatyckiej parafii podaje, że w cerkwi zbudowano nowe ściany, sufit, podłogę, fundamenty, dach i ikonostas, przy jednoczesnym poszerzeniu wnętrza. Prace remontowe zakończyły się w 1895 r. Przy remoncie wykorzystano prawdopodobnie elementy drewnianej cerkwi z Mielnika.
Ważnym momentem w dziejach cerkwi Przemienienia były prace ikonograficzne w latach sześćdziesiątych XX w. Nad polichromią pod kierunkiem prof. Adama Stalony- Dobrzańskiego pracowali wówczas Jerzy Nowosielski i Bolesław Oleszko. Niestety oczy odwiedzających nie cieszyły się długo widokiem upiększonej cerkwi. W nocy z 12 na 13 lipca 1990 r. cerkiew została podpalona i spłonęła doszczętnie.
Obecna, nowa cerkiew Przemienienia Pańskiego została wyświęcona w 1998 r. Swoim wyglądem nawiązuje do świątyni sprzed pożaru. Jest już jednak murowana i przestronniejsza, polichromia została wykonana przez Jarosława Wiszenko z Mielnika, a ikony w ikonostasie napisane przez państwa Barbarę i Michała Pieczonko z Warszawy. Rzeźbą w drewnie i miedzi upiększył świątynię Wiaczesław Szum.
Cudowne źródełko.
U podnóża Góry znajduje się cudowne źródełko. To właśnie ci, którzy tu umyli się i napili się wody, zostali ocaleni z epidemii cholery w 1710 r. Do dziś ludzie przychodzą tu i obmywają swoje chore i obolałe miejsca, piją wodę ze studni i zabierają ją do domów.
W 1910 r., w dwusetną rocznicę, cudu zbudowano nad źródełkiem okrągłe zadaszenie. Obecnie studnia otoczona jest nową kapliczką z 2001 r.
Zgodnie z prawosławną tradycją wodę święci się kilka razy w roku. Wielkie Poświęcenie odbywa się w przeddzień i w samo święto Chrztu Pańskiego. Małe Poświęcenie tradycyjnie ma miejsce w dni świąt parafialnych (tu: Przemienienie Pańskie, 10. Piątek po Wielkanocy, święto ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”), a także w inne dni wyznaczone kalendarzem liturgicznym (np. święto ikony Matki Bożej „Życiodajne Źródło”, połowa okresu Pięćdziesiątnicy).
„Gór Krzyży”
Święta Góra Grabarka nazywana jest niekiedy „Górą Krzyży”. Tysiące ustawionych krzyży wokół cerkwi Przemienienia Pańskiego to krzyże przynoszone z modlitwą o pomoc w różnych trudnych sytuacjach życiowych: chorobach, nieszczęściach, z prośbą o pokój dla dusz zmarłych. Często są to też krzyże dziękczynne.
Ludzie przynoszą tu krzyże od 1710 r. Liczba nowych krzyży wzrasta szczególnie w okresie przed świętem Przemienienia, gdy na Świętą Górę docierają liczne pielgrzymki. Jednak prawie każdego dnia ktoś przybywa tu z modlitwą, pozostawiając swój krzyż. Pod widzialnymi krzyżami kryją się ludzkie, „życiowe krzyże”: troski, radości, cierpienia, które pielgrzymi pozostawiając na Górze, oddają w ręce Bogu. Na licznych krzyżach widnieją imiona i intencje, z powodu których ustawiono krzyż. Na wielu krzyżach widnieje napis: „SPASI I SOCHRANI”, co znaczy: „Zbaw i zachowaj”, oraz: „NIKA”- „Zwycięzca”.
Jak tu trafić.
Święta Góra Grabarka położona jest w odległości 12 km od Siemiatycz; 0,5km od wsi Grabarka w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja.
Do Grabarki prowadzi droga lokalna z pobliskich Siemiatycz w kierunku Hajnówki i Białowieży. Można tam również dojechać koleją z Białegostoku, Hajnówki, Siedlec i Warszawy – stacja docelowa Sycze – stąd kilka minut drogi pieszo do Świętej Góry.
Zwiedzanie Świętej Góry Grabarki.
W dni powszednie: godz.: 10.00- 17.00
W soboty: godz.: 11.00- 17.00
W niedziele i święta: godz.: 13.00- 17.00
Drogi Pielgrzymie (Turysto)!
* W określonych wyżej godzinach zwiedzania można wejść do wnętrza głównej świątyni na Świętej Górze Grabarce: cerkwi Przemienienia Pańskiego. Pozostałe cerkwie nie są dostępne dla zwiedzających.
Nabożeństwa na Świętej Górze Grabarce odbywają się:
W dni powszednie:
godz. 5.00. Nabożeństwo poranne
godz. 8.00. Liturgia Święta
godz. 17.00. Nabożeństwo wieczorne
Soboty:
godz. 6.00. Nabożeństwo poranne
godz. 9.00. Liturgia Święta
godz. 17.00. Całonocne Czuwanie
Niedziele i święta:
godz. 10.00. Liturgia Święta
godz. 17.00. Nabożeństwo wieczorne
Środa:
godz. 17.00. Akafist przed Iwierską Ikoną Matki Bożej
Może Ci się spodobać
Boże Ciało w Sanktuarium Matki Bożej Świętorodzinnej w Miedniewicach
Kolorowy zawrót głowy – Łęczyca miasto jak z bajki.
